γληχούνι

και γλεχούνι, το

το φυτό ηδύοσμος ο γλήχων, μίνθη η πολιά, φλησκούνι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < *γληχώνιον, υποκορ. τού αρχ. γλήχων* (πρβλ. βληχώνι και βληχούνι < μτγν. βληχώνιον, υποκορ. τού αρχ. βλήχων)].